انتقاد فرزند شهید منا

هنگامی که خرمشهر پس از ماه‌ها از چنگال بعثی‌ها به دامان میهن بازگشت، تابلویی در ورودی آن نصب شد که بسیار معنادار بود: «به خرمشهر خوش آمدید؛ جمعیت ۳۶میلیون نفر». این استعاره زیبا البته ریشه در واقعیت نیزداشت. برای ایرانیان آن روز خرمشهر فقط یک نقطه مرزی اشغال شده به دست دشمن نبود، پاره قلب ایران بودکه به اسارت گرفته شده بود. خرمشهر برای همه ایرانیان نمادی از عزت و استقلال ایران بود و در طول ۱۹ ماه دوری آن. همگی گمشد‌ه ای داشتند که هم و غمشان بازیابی آن بود. البته همه ایرانیان نیز در بازپسگیری خرمشهر نقش آفرین بودند. آنچه در نهایت به آزادی خرمشهر منجر شد، روندی بود که در طول حدود یک سال پیش از آن دنبال شده بود و آن سپرده شدن جنگ به متن مردم بود. تبلور همین نگاه مردمی بود که حصر آبان را شکست، غرب کارون را آزاد کرد و نهایتاً خونین شهر را به خرمشهر بدل کرد. گویی همه ۳۶ میلیون نفر دلشان در آزادسازی خرمشهر بود. آزادی خرمشهر فقط بازگرداندن یک مرز جغرافیایی نبود، بازگردادن اعتماد به نفس ملی و حس «میتوانیم» به میلیون‌ها ایرانی و اثبات موفقیت نقش آفرینی مردم در کسب موفقیت‌های بزرگ بوده و هست.اکنون اگر چهل سال است که بازگشت خرمشهر را به آغوش میهن جشن میگیریم، نیک میدانیم که «خرمشهر‌های بزرگی در پیش است» که باید یک به یک فتح گردد. آنچه در آن خرداد داغ ۱۳۶۱ خرمشهر را به ایران برگرداند-یعنی اتکال به خدا، باور به ما میتوانیم و تکیه بر نیروی مردم- خرمشهر‌های پیش رو را هم فتح خواهدکرد.موفقیت در میدان سخت و پیچیده «جنگ اقتصادی» از جمله خرمشهر‌های بزرگی است که در برابر ملت ایران قرار دارد و اگر همان سیاق نصر در جبهه خرمشهر را اینجا در پیش گیریم، پیروزی دور از انتظار نیست. الگوی موفقیت آمیز بس انتقاد فرزند شهید منا...

در مجموعه رویداد‌های امنیتی رخ‌داده در چند سال گذشته در منطقه غرب آسیا بروز نوعی نبرد امنیتی اطلاعاتی میان محور مقاومت از یک‌سو و محور عبری-غربی از سوی دیگر به چشم می‌آید. اتخاذ رویکرد تهاجمی در حوزه امنیتی و اطلاعاتی و واردکردن ضربات امنیتی اطلاعاتی نشانه بارزی از این نبرد خاموش و البته، گاه آشکار است. به‌نظر می‌رسد با افزایش قدرت و توسعه حوزه نفوذ محور مقاومت در منطقه، حساسیت صهیونیست‌ها به اقتدار مقاومت به‌طور فزاینده‌ای رشد کرده و با انجام اقدامات ایذایی می‌کوشند مسیر پیشرفت مقاومت را در منطقه، کند و اگر بتوانند محدود کنند. در مقابل، البته مقاومت نیز خباثت‌های رژیم صهیونیستی را بی‌پاسخ نگذاشته و عنداللزوم با اقدامات لازم پاسخ درخور را نشان داده است. هرچند در این سال‌ها در بسیاری از موارد جنایات صهیونیست‌ها بی‌پاسخ نمانده و حتی در داخل سرزمین‌های اشغالی ضربات جدی دریافت کرده‌اند، اما در فضای جنگ روانی و تبلیغات، گاه اقدامات رژیم صهیونیستی درشت‌تر دیده شده است. آگاهان به مسائل منطقه به نیکی می‌دانند که در نبرد امنیتی در منطقه، رژیم صهیونیستی در موضع ضعف قرار داشته، اما به دلایلی موفق شده با اهرم‌های رسانه‌ای و اجتماعی خود را برای افراد زودباور و ساده‌اندیش دست برتر جلوه دهد. از جمله:۱- صهیونیست‌ها از سلطه خود بر رسانه‌های جریان اصلی جهان حداکثر بهره را می‌برند. برای مثال با کنترل رسانه‌ها مانع از انتشار کوچک‌ترین اطلاعاتی خارج از مجرای تحت مدیریت خود شده و شدید‌ترین سانسور‌ها را بر اخبار حوادث رخ‌داده در سرزمین‌های اشغالی و نیز سرنوشت اتباع این رژیم در سایر کشور‌ها اعمال می‌کنند. طبیعی است که بسیاری از مردم دنیا و به‌ویژه هموطنان ما از ضربات بزرگ امنیتی که رژیم صهیونیستی انتقاد فرزند شهید منا...

اکنون ۳۳ سال از ارتحال امام خمینی (ره) می‌گذرد و شاید یکی از مهم‌ترین پرسش‌های پیش‌رو نسبت حرکت عمومی ما با اندیشه و گفتمان آن عزیز سفر کرده است. این پرسش از آن رو مهم است که حضرت امام (ره) نه صرفاً یک فرد یا چهره تأثیرگذار، بلکه حامل یک مکتب فکری تاریخ‌ساز و با گستره تأثیر جهانی است. شاید یکی از اصلی‌ترین چالش‌های نیرو‌های مؤمن به انقلاب با برخی مدعیان کهنه‌کار خط امام همین باشد که امام را صرفاً یک شخص ببینیم یا علاوه بر آن رهبری گفتمان‌ساز؟ طبیعی است در هر دو فرض نتایج متفاوتی را باید انتظار کشید.حال اگر فرض گفتمان محوری و مکتب بنیانی را در شناخت امام (ره) مفروض بدانیم، چگونه امام را به نسل‌های جدید می‌توان معرفی کرد و چگونه می‌توان آن‌ها را با این شخصیت بزرگ آشنا کرد؟ آیا صرف معرفی کوتاه و گزینشگرانه از زندگینامه امام می‌تواند مکتب ایشان را به نسل‌های جدید منتقل کند؟ آیا تأکید افراطی بر نسبت‌های خانوادگی می‌تواند اندیشه بنیادین امام را به قرن پانزدهم تسری دهد و اساساً کسانی که نسبت خانوادگی خود را محمل افتخار خود قرار داده‌اند، تا چه حد در مشی و ممشای فردی و اجتماعی خود شبیه امام هستند که بتوانند مروج آن باشند؟اکنون بیش از ۷۰ درصد جمعیت کشور را کسانی تشکیل می‌دهند که یا در دوره حیات پربرکت امام راحل در خردسالی بوده‌اند یا بعد از ارتحال امام به دنیا آمده‌اند. طبیعی است که دهه شصتی‌ها، هفتادی‌ها، هشتادی‌ها و نودی‌ها کمتر امام را خصوصاً در حوزه گفتمانی و فکری درک کرده‌اند و برخی کسانی که وظیفه معرفی امام را به این نسل‌ها داشته‌اند، به دلیل دلمشغولی‌های سیاسی یا غفلت‌ها وظیفه خود را به نحو احسن در این خصوص انجام نداده‌اند. اما آیا این کوتاهی، وظیفه را از دیگران ساقط می‌کند؟ انتقاد فرزند شهید منا...